Thursday, August 6, 2015

Morfi Jimenez Mercado : Hasselblad Ustasi : Peru Portreleri


 
Bize kendiniz ve fotograf yolculugunuzla ilgili kisa bir bilgi verebilir misiniz?
 
Delikanlilik çagimda çizim ve resim yapardim ama sabirsiz oldugum için bunlar hiç bir zaman gerçekten dikkatimi çekemedi. Yillarca resmi islerin tanitimini yaptiktan sonra fotografçiligi kesfettim ve projelerle ilgili çok fazla sayida insan oldugundan ötürü, reklamcilikta hayal kirikligi yasadigim bir kaç deneyimden sonra ondan gerçekten zevk aldim. Fotografçilik bana daha yakin.

 
Makineniz ve ekipmaniniz nedir?
 
Iyi bir fiyat önerdikleri için SLR bir makine olan Canon EOS 100 ile basladim ve onunla pek çok deneme yaptim. Üç yil sonra 2000 yilinin en favorisi olan bir Canon EOS 1n alabilecek durumdaydim. 2002'de bir arkadasim bana Hasselblad'i gösterdi, bu ilk görüste askti! O andan itibaren en kisa zamanda bir tane edinmeye karar verdim.
 
Halen, çok önemli projelerim için Hasselblad filmli kamera ve ticari islerim için Canon 5D ile çalisiyorum.
 
Bunlarin yaninda bir Epson V750 profesyonel tarayici, dis mekan için Lumedyne flas sistem ve stüdyo için Bowens isik sistemi kullaniyorum.
 
Bir fotografin dünyayi degistirebilecegine inaniyor musunuz?
 
Belki tek bir fotograf dünyayi degistiremez ama bir süreligine sallayabilir ve bu da harika bir sey. Bu bir çesit güç.
 
Hangi sanatçilari begeniyorsunuz? Size kim ilham verir?
 
Ilk olarak El Greco, Rembrand, Zurbaran gibi ressamlardan ama esas olarak Caravaggio'dan etkilendim. Onun isik ve gölge sanati ben daha çok gençken beni etkiledi.
 
Diger büyük ilham kaynaklarim Jean Loup Sieff, Richard Avedon, Jan Saudek, Martin Chambi, Henri Cartier Bresson ve Annie Leibowitz gibi fotografçilardir.

 
Bu proje üstünde ne kadar çalistiniz?
 
Sansliydim çünkü bu benim ilk kisisel projemdi ve bir Hasselblad ustasi olacagimi hiç düsünmemistim; alti ayimi aldi.
 
Proje nasil basladi?
 
Çizim ve resimden her zaman etkilenmistim. Çocukken Da Vinci, El Greco, Zurbaran ve Rembrandt gibi Rönesans ve Barok ressamlara tapiyordum. Ama en çok dikkatimi çeken Caravaggio ve onun isik-gölge sanati ile hikayenin kaynagi olarak isigi yerlestirisi idi.
 
Yillar sonra Cusco'ya ilk seyahatimde, meshur Perulu fotografçi Martin Chambi, onun manzaralari ve Cuzco köylülerinin pürüzsüz siyah-beyaz portreleri ile tanistim.
 
Daha sonra reklam çalismalari yaparken Richard Avedon'un “Bati Amerikan” fotograflarini ve genis format portrelerini gördüm. Fotograflari, teknik tasarim olarak basit ama psikolojik olarak büyük mesuliyet tasiyor. Avedon' un yüzleri iyi bir portrenin sadece iyi isik ve yerlestirmeyle degil, portrelenecek konunun poz ve tarafsizligindaki basariya da baglidir. Onun gözüyle görebilmektir.
Hem ticari hem kisisel çalismalarima görsel ve estetik düzeyde, Jean Loup Sieff, isli gökyüzü ve yüksek kontrastlari ile yön verdi.
 
Fotografçilarin siyah beyaz çalismalari açisindan kaçinilmaz referanslari olmasina ragmen ben renkli çalisirken daha rahat hissediyorum. Üç yil evvel renklerle oynamaya basladim, siyah-beyaz fotograflari farkli sonuçlar elde etmek için çesitli sanatçilar tarafindan yaygin olarak kullanilan bir teknikle renklendiriyordum.
 
Sonunda bir yildan daha az bir sre evvel Jan Saudek'in kendi yöntemi ile renkli çalistigi isleri gördüm ve bu benim, aradigim tarzi bulmama yardimci oldu.

 
Bu çalisma için ne tür ekipman kullandiniz?
 
Bu çalismada iki asama vardi; ilki 2007 Haziran'inda bir Hasselblad 503 cxi kamera ve Lumdeyne 400 watt tasinabilir isik ekimpani ile gerçeklestirildi.
 
Digeri Hasselblad Ustalik ödülünü aldiktan sonra, 2008 Mart ayinda muhtesem bir Hasselblad H3D 39 mpx kamera ve ayni isik sistemi ile yapildi.
 
Aklinizdaki sonraki projeler nelerdir?
 
Hala siradaki iki projemi hazirliyorum; ilki burada, Lima'da sehrin en eski evlerinde yasayanlarla ilgili ve digeri Amazon ormanlarina gelecek yil yapacagim yeni bir seyahat.

 
Bize tekniginizle ilgili kisaca bilgi verebilir misiniz?
 
Yeni olan bir sey yok, bu sadece flas ve günisiginin kullanildigi tekniklerin bir karisimi. Bulutlu günleri tercih ediyorum çünkü ana konuyu gelistirmek için kendi isiklarimi yönetmek daha kolay. Ilford HP5 film kullaniyor ve photoshopta sonradan renklendiriyorum.
 
Size göre dijital fotografçiligin avantaj ve dezavantajlari var midir?
 
Artik fotograf çekmek herkes için daha kolay ve bu iyi bir sey. Küçük çocuklar cep telefonlari ile her gün fotograf çekiyorlar. Fotografçilik bugün herkese, eskiden oldugundan daha yakin. Fotografçi olalim ya da olmayalim degerlendirme aliskanligimizdan dolayi artik daha elestiriciyiz. Dijital fotograf büyük bir icat çünkü bu sanati kitlelere yakinlastirir. Ama ben kisisel projelerim için hala filmi tercih ediyorum çünkü bence bu dokuyu ve duyguyu dijital veremez.

 
Bu teknigi nasil kesfettiniz? Sirriniz nedir?
 
Sir yok. Sadece yaratmak istedigim etki için günün uygun zamanini bekliyor ve bunu tasinabilir güçlü flaslarimla destekliyorum. Son olarak, bulutlu günleri tercih ediyorum.
 
Ülkenizde fotografçi olmak nasil bir sey?
 
Fotografçilik çok pahali bir is, sinirlamalardan dolayi Peru'da da öyle. Ama bu sartlar bizi ayni sonuçlari elde etme konusunda daha zeki ve yetenekli hale getiriyor.
 
Hiç Türkiye'de bulundunuz mu? Hakkinda ne düsünüyorsunuz?
 
Hiç Türkiye'de bulunmadim ama bahse girerim yakinda gidecegim!

 
Fotograflariniza bakan insanlara kendiniz ve duygularinizla ilgili ne aktarmak istiyorsunuz? Fotograf çekme amaciniz nedir?
 
Samimi olarak söyleyeyim, hiçbir sey aktarmak istemiyorum. Fotograf çekerken insanlarin onlar hakkinda ne düsüneceklerini düsünmem. Açiklamasi çok kolay; amacim baski olmadan ne hissediyorsam onu yapmak.
 
Hangi fotografçi favoriniz ya da herhangi bir fotografçiyi taklit ediyor musunuz?
 
Birini seçmek çok zor; Jean Loup Steiff,Jan Saudek ve Richard Avedon'a tapiyorum.

 
Sanatsal ve entelektüel memnuniyetiniz nedir?
 
Herseyden evvel meslegimi seviyorum çünkü degisik tecrübeleri paylasarak ve pek çok yere seyahat ederek kendimi diger insanlara tanitmami sagliyor.
 
Internet, çalismalarimi dünyadan pek çok insanla paylasma sansini veriyor.
 
Ödüller motive ediyor ve çalismalarimin nasil anlasildigini ve dogru yolda oldugumu anlamami sagliyor.
 
Gelecekle ilgili ne düsünüyorsunuz?
 
Dünyadaki insanlari portreleyerek kendimi resmediyorum, tabii ki Türkiye'den de portreler yapmak isterim, orasi dünyanin en zengin kültürlerinden biri!
 
Sanata baslamak isteyen gençlere ne önerirsiniz?
 
Gençlere söyleyebilecegim; tekrar tekrar denemeleridir.

 
Bu çalismayi yaparken yasadiginiz bir öykü ya da tecrübe var mi?
 
Belki bir anektoddan daha fazla, bu, benim favori fotograflarimdan birinin arkasindaki, küçük bir tarih. Ona “ Hosçakal yas” adini verdim.
 
Anapia, Bolivya ile Peru arasindaki sinirda yer alan bir takimadadir. Oraya ilk defa 5 yil evvel gittim ve o zaman adada bize rehberlik eden ,komik ve genç bir adam vardi. Adi Jose Flores'ti, Bizi hatirladi ve çok nazikti. Bize barinak ve takimadalara hareket edebilmemiz için bir kayik verdi.
 
Adadaki besinci ve son gün olan o Cumartesi, Jose'nin babasinin birinci ölüm yildönümü idi. Bu adalarda adet olarak, bir yil yas tutuluyordu. Biz de ayine ve geleneksel toplantinin yapilacagi onun evine davet edildik.

 
Küçük sunagin önünde, ölen kisinin resmi ile bizi kara bir insan seli çevreledi, herkes ölen akrabalari için dua ediyor ve agliyordu. Bu soke edici bir resimdi.
 
Bir fotografçi olarak sahneyi çekmek üzereydim ama iki defa düsündüm ve çekmedim. Onlarla baslayan arkadasligimi zedeleyebilirdim. Böyle bir anda onlara saygi borçluydum.
 
Sonunda ölünün resmi kaldirildi, kadinlarin hepsi siyah yas elbiselerini çikararak en iyi ve en renkli giysilerini gösterdiler. Birden konfettiler, yiyecek ve bira önümüze çikti. Parti basladi ve böyle dramatik bir ani kamerama kaydetmedigim için pismanlik duymadim. Biraz saygi ve sabir buna degerdi.
 
 
Can you give us some brief information about yourself and your journey of photograph?
 
When I was a teen, I used to draw and paint, but that never really called my attention at all due to my lack of patience. Many years later after my advertising formal studies I discovered photography and really got to appreciate it after some disappointing experiences on advertising due to the large number of people involved in projects.Photography is more intimate.
 
What are your cameras and equipments?
 
I started with a SLR film camera Canon EOS 100, for the good price they offered ,I practiced a lot with it. Three years later I could afford a Canon EOS 1n, the top of line in 2000. In 2002 a friend of mine showed me a Hasselblad, it was first sight love!, from that time on I decided to get one as soon as possible.
 
At present I still work with a Hasselblad film camera for my most important projects and a Canon 5D for my commercial work.
 
Besides that I use an Epson V750 professional scanner, Lumedyne flash system in outdoors and Bowens light system in studio.

 

Do you think that a photograph can change the world?
 
Maybe a picture can t change the world, but it can shake it for a while and that is great!.Its a kind of power
 
What artists do you like? Who inspires you?
 
My first influences comes from classic painters such as El Greco, Rembrand, Zurbaran, etc but mainly Caravaggio, his chiaroscuro impressed me since I was very young.
 
My other great influences are photographers such as Jean Loup Sieff, Richard Avedon, Jan Saudek, Martin Chambi, Henri Cartier Bresson and Annie Leibowitz
 
How long have you worked on this project?
 
I was very lucky, because it was my first personnal project,and I never thought about becoming a Hasselblad master, it took about six months

 

How did this project begin?
 
I´ve always been attracted by drawing and painting. As a child I admired Renaissance and Baroque painters such as Da Vinci, El Greco, Zurbaran and Rembrandt. But it was Caravaggio, and his chiaroscuros and his location of lights as a narrative resource, that called my attention the most.

Years later, in my first trip to Cusco, I knew the work of Martin Chambi, the best known peruvian photographer, with his landscapes and portraits of the peasant society of Cuzco, photographed in a sleek black and white.
 
Then, while studying advertising, I saw the images of "In The American West", the work of Richard Avedon, and his portraits in large format. With his photos, technically simple in design but with a huge psychological burden, Avedon´s faces made me realize that a good portrait is not just based in a nice lighting or staging, but in the attitude and openness achieved in the subject to portrait. Being able to see through him.

At the visual and aesthetic level, it was Jean Loup Sieff with his blackened skies and high contrasts, who would mark the trend of my pictures, both commercial and personal work.

Also, despite having inescapable references to photographers working in black and white, I felt more comfortable working in color, so I started about three years ago, like playing, to colorize black and white photographs, a technique commonly used by various artists, with diverse results.
 
Finally, less than a year ago, I knew the complete work of Jan Saudek, who, with his very own way of working colour, helped me to define the style I was looking for.

 

What kind of equipment do you use for this work?
 
There were two stages in this work, the first one in june 2007 was made with a Hasselblad 503 cxi film camera, and Lumdeyne 400 watts portable lighting equipment.
 
The other one, after receiving the Hasselblad Masters award was made in march 2008 with a superb Hasselblad H3D 39 mpx digital camera and the same lighting system.
 
What are your next projects in your mind?
 
I still preparing my next two projects, the first one here in Lima about the people who lives in the oldest houses of the city and the other is a new trip to the Amazonian jungle next year.

 

Can you give us some information about your technique shortly?
 
There is nothing new, it s just a mix of techniques, using flash and sunlight, prefering the cloudy days because it s easier to manage my own lights in order to enhance the main subject. I use Ilford HP5 film escanned and post colored in photoshop.
 
According to you, are there any advantages and disadvantages with digital photography's?
 
Nowadays It s easier to everybody to take pictures and this is a good thing .Little children taking pictures with cell phones everyday.Photography is closer to everybody today than the old days , now we are more critics due to we are in the habit to apreciate more images being photographers or not.
 
Digital photography is a great invent ,because approaches this art to the masses.
 
But I still prefer film for my personal projects, because the texture and feeling this gives me can t be got with digital.

 

How did you discover this technique and what's your secret?
 
There is no secrets, I just wait for the proper time of the day to get the effect to create the mood I want and supported with my portable and powerful flashes.I finally prefer cloudy days.
 
How's it to be a photographer in your country?
 
Photography is a very expensive career, even more here in Peru because of the limitations on it but this circumstance makes us more ingenious and skillful to achieve the same results.
 
Have you ever been to Turkey? What do you think about it?
 
I ve never been to Turkey but I bet I will do it soon !!

 

What do you want to transfer about yourself and your feelings to people looking at your photographs? What is your purpose taking photographs?
 
Sincerely I dont want to transfer anything, when I shoot my pictures I never think of what the people could think about my pictures ,It s not easy to explain, my purpose is just making what I feel without pressure.
 
Which one photographers is your favourite or you imitate some photographer?
 
It s very hard to choose just one, I admire so much Jean Loup Sieff, Jan Saudek and Richard Avedon.
 
What are your artistic and intellectual satisfactions?
 
First of all, I love my job because it lets me introduce myself into the others life sharing many different experiences and traveling around many places.
 
Internet is giving me now the chance to make my work known by many people all over the world.
 
The awards one can receive motivate and let me know my work has been recognized and I m on the right way.

 

What do you thinking about future?
 
I picture myself portraying people around the world, of course I would like to make some portraits of Turkish people, it s one of the richest cultures over the world!
 
Do you suggest it to young people that think start to art?
 
What I can say to young people is just try once and again,
 
Is there one story / experience that stands out in the making of this work?
 
Perhaps, more than an anecdote this is a little history behind one of my favourite pictures.
 
I named ”Good bye to mourning“.
 
Anapia is an archipelago located on the border between Bolivia and Peru. I had been there for the first time 5 years ago, and the funny young man who guided us around the island at the time, had become nothing more and nothing less than the mayor of the island. Jose Flores, so it was called, remembered us and was very kind, giving us shelter and a boat for moving through the archipelago.
 
It was our fifth and final day on the island and that Saturday it was celebrated the first year of the death of Jose´s father. As is customary on these places, the mourning is for one year, so we were invited to the requiem mass and then to his home where he held the traditional meeting.

 

A black tide of people surrounded us in front of a small altar with the picture of the deceased, all praying and crying for the died relative. It was a shocking picture.
 
As a photographer, I was about to shoot the scene at that moment, but thought twice about it and didn't do it. I could have severely injured my starting friendship with them. I owed them a quote of respect in such a moment.
 
Finally, once the deceased´s picture was taken off, each of the women took off their black costumes to show their best and most colorful costumes that laid underneath the mourning dresses. Confetti, beer and food suddenly appeared in front of us. The party had begun and I do not regret having kept my camera at such a dramatic moment.
 
A little respect and patience were worth it.